Sinds een aantal jaar ben ik bezig met een persoonlijke experiment : vijf minuten per dag niksen. Eerlijk gezegd is het voor mij niet eenvoudig. Toch blijkt het een zeer effectief experiment met minstens 3 verrassende resultaten. 

Wat was eigenlijk de aanleiding? Waarom niet gewoon een stappenteller of een yogaklasje?
Als bezig bijtje was ik niet echt op zoek naar een nieuwe uitdaging. Altijd zie ik wel kansen, mogelijkheden, verbindingen, to do’s en opties. Op vijf borden schaken, 6 ballen hooghouden, actie en rust afwisselen, ik ben nieuwsgierig naar mensen, heb hang naar avontuur. 

Maar o.k ik heb ook die andere kant, de nauwe kring van gezin en familie, een paar echte langdurige vriendschappen. Met elkaar tafelen en het leven beschouwen. Op die momenten voel ik mij het meest gelukkig.

Op een avond zat mijn man eens rustig om zich heen te kijken. Ik vroeg hem: waar denk jij aan? Zijn antwoord was: Niets.

 Die vraag stelde ik hem vaker en steevast was dat zijn antwoord. Waar ik aanvankelijk nogal lacherig of zelfs geïrriteerd kon reageren. Werd het op een gegeven moment eigenlijk iets waar ik jaloers op werd. Had ik maar iets van zijn karakter. Dat rustige, gestructureerde, in het moment levende. Wij zijn duidelijk tegenpolen. Zo ga ik nooit worden, máár misschien moet ik mij eens 5 minuten per dag gaan oefenen in dat ‘ niets’ doen. 

Eerlijk, ik had mijzelf nog nooit zo’n hoge eis gesteld. Weet je hoe láng vijf minuten duren? 

Je afspraak komt vijf minuten te laat. Vijf minuten in de telefonische wachtrij. Vijf minuten wachten op een belangrijke uitslag. Na 3 minuten zonder zuurstof hebben onze hersenen onherstelbare schade hebben opgelopen.

Waar ik eerst nog geen halve minuut volhield, want natuurlijk ging ik tussendoor mijn telefoon pakken of die plant in de vensterbank rechtzetten, langzaam lukte het. Inmiddels ben ik jaren verder en lukt het me af en toe die vijf minuten vol te houden. Die minuten niksen hebben mij veel gebracht: 

Waarneming

De waarneming van mijn omgeving is veranderd. Ik zie ineens de prachtige details van bloemen, bomen, bijen, mieren en zelfs van dat mooie kleedje of die buts in de muur. Ik geniet van de schoonheid. Allemaal zaken waar ik eerst aan voorbijleefde. Ik zie het en waardeer het zoals het is. In het begin kwam er vooral een to do lijst op in mijn hoofd. Zo van mmmm waneer gaan we die buts eens repareren? Nu kan ik het steeds vaker zien en waarderen zonder in actie te willen komen. 

Rust

Het heeft me een basisrust gegeven. Hoe hectisch mijn dag ook is. Hoe groot en onmogelijk een uitdaging ook lijkt. Die vijf minuten niks, zorgen dat ik daarna van perspectief kan veranderen. Voorheen kwam ik vaak direct in actie. Nu vertraag ik soms eerst bewust die paar minuten. En wat blijkt? Als vanzelf komen de creatieve oplossingen en energie opborrelen.

Balans

In een dag wisselen we allemaal continue van rollen. Het ene moment ben ik vooral in de rol van moeder, het andere moment, de dochter, de adviseur, de collega, de bestuurder, de vriendin etc. En soms zijn we meerdere rollen tegelijk. Die 5 minuten niks hebben me steeds meer doen beseffen dat al die rollen mooi zijn maar ten diepste niet bepalen wie ik ben. Het zijn slechts hulpmiddelen en rollen. Ik ben wie ik ben, vooral in die 5 minuten niks. En dat geeft rust, inzicht en balans.